Ένα χαρακτηριστικό που διαχωρίζει τις παραφιλίες είναι το εάν περιλαμβάνουν κάποιο στοιχείο εξαναγκασμού. Αρκετές παραφιλίες είναι αυστηρά μοναχικές δραστηριότητες ή αφορούν την εμπλοκή ενηλίκων που συγκατατίθενται στη συμμετοχή, παρατήρηση, ή απλώς ανοχή της συγκεκριμένης συμπεριφοράς. Καθώς δεν υπάρχει εξαναγκασμός και τα βασικά δικαιώματα του ατόμου δεν παραβιάζονται, τέτοιου είδους μη εξαναγκαστικών άτυπων συμπεριφορών θεωρούνται από πολλούς σχετικά καλοήθεις ή ακίνδυνες. Ωστόσο, αυτές οι μη εξαναγκαστικές συμπεριφορές περιστασιακά ενέχουν δυσμενείς συνέπειες για τους ανθρώπους που βρίσκονται στη σφαίρα επιρροής τους.
Μερικές παραφιλίες, όπως η ηδονοβλεψία ή η επιδειξιμανία, είναι οπωσδήποτε εξαναγκαστικές, επειδή αφορούν απρόθυμους/ακούσιους δέκτες της συμπεριφοράς. Επιπλέον, οι έρευνες δείχνουν ότι τέτοιες εξαναγκαστικές συμπεριφορές μπορούν να βλάψουν τους στόχους τους, οι οποίοι μπορούν να τραυματιστούν ψυχολογικά από την εμπειρία. Αυτά τα άτομα μπορεί να νιώσουν ότι έχουν υποστεί προσωπική βεβήλωση ή ότι είναι ευάλωτα σε σωματική κακοποίηση, και μπορεί να αναπτύξουν φόβους ότι τέτοια δυσάρεστα επεισόδια θα ξανασυμβούν. Αυτός είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους αυτές οι εξαναγκαστικές παραφιλίες είναι παράνομες. Από την άλλη πλευρά, πολλοί άνθρωποι που συναντούν τέτοιες πράξεις δεν επηρεάζονται αρνητικά. Εξαιτίας αυτού του γεγονότος, και επειδή πολλές από αυτές τις εξαναγκαστικές συμπεριφορές δεν περιλαμβάνουν σωματική ή σεξουαλική επαφή με ένα άλλο άτομο, πολλές αρχές τις θεωρούν σεξουαλικά αδικήματα ήσσονος σημασίας. Ωστόσο, τα στοιχεία που δείχνουν ότι μερικοί άνθρωποι σταδιακά προχωρούν από αυτά τα αδικήματα σε πιο σοβαρές μορφές σεξουαλικής κακοποίησης μπορεί να οδηγήσουν σε μια επανεξέταση του εάν αυτά τα αδικήματα είναι «ήσσονος» σημασίας.
